အသံမဲ့ ဘာသာစကားတစ္ခြန္း

အသံမဲ့ ဘာသာစကားတစ္ခြန္း

သေကၤတတစ္ခု
ဟုတ္တယ္... သေကၤတတစ္ခု...

ဟိုးအရင္ကတည္းကရွိခဲ့တဲ့ အသံမဲ့ ဘာသာစကားတစ္ခု...
အဲဒီဘာသာစကားကို အရမ္းႏွစ္သက္ခဲ့တယ္...

အၿပံဳး... ဟုတ္တယ္... အၿပံဳး...
ငယ္ငယ္ေလးကတည္းကၿပံဳးခဲ့တာ... ႀကီးေတာ့လည္း ၿပံဳးေနတုန္းပဲ... အေမကေတာ့ေျပာတယ္... နင့္ကိုငယ္ငယ္တုန္းက အိမ္နီးနားခ်င္းေတြက ၿပံဳးေမာငေမာင္ လို႔ေတာင္ေခၚခဲ့တာတဲ့...  (ခုေတာ့ ၀က္ေပါက္ျဖစ္ေနပီ... :D)

ၿပံဳးရတာ ဘာမွပင္ပန္းမႈမရွိပါဘူး... (ပင္ပန္းမႈရွိတဲ့အခါလည္းရွိခဲ့တာေပါ့) စိတ္ေပ်ာ္ရႊင္ေနတဲ့အခါလည္းၿပံဳးတယ္... စိတ္ညစ္ ေနရင္ေတာင္မွ ဒါေၾကာင့္စိတ္ညစ္ရတာပါလားဆိုေတြးၿပီး ၿပံဳးခဲ့မိေသးတယ္... ၿပံဳးရတာ မခက္ခဲပါဘူး...  ဒါေပမယ့္ ၿပံဳးျပဖို႔ကိုေတာ့ ၀န္ေလးၾကတဲ့လူေတြရွိတယ္... မသိတဲ့လူအခ်င္းခ်င္းေတြ႔ရင္ ပထမဆံုးရင္းႏွီးမႈရရွိေစတာက “ အၿပံဳး” တစ္ခု ပါ... ၿပံဳးျပတဲ့လူတစ္ေယာက္ကို ျပန္မဲ့ျပတဲ့လူေတြလဲရွိေသးရဲ ႔... ခင္သည္ျဖစ္ေစ... မခင္သည္ျဖစ္ေစ... ဒီလူတစ္ေယာက္ကို ကုိယ္ႀကိဳက္ သည္ျဖစ္ေစ၊ မႀကိဳက္သည္ျဖစ္ေစ... သူၿပံဳးျပတဲ့အခါ ကုိယ္ျပန္ၿပံဳး ျပလိုက္တာဟာ... တစ္ဖက္လူကို ေမတၱာထားတယ္...လို႔ အသိအ မွတ္ျပဳေပးလိုက္တာပါ...

ၿပံဳးတာနဲ႔ မဲ့တာ(မ်က္ႏွာႀကီးစူပုတ္ေနတာ) ဘယ္ဟာၾကည့္လို႔ေကာင္းမလဲ... အလွဓါတ္ပံုရိုက္ရင္ မ်က္ႏွာႀကီးစူပုတ္ၿပီး ရိုက္တာ ဘယ္ တုန္းကမ်ားေတြ႔ဖူးလို႔လဲ... အခုေနာက္ထြက္တဲ့ ကင္မရာတစ္ခ်ိဳ ႔မွာ ၿပံဳးျပမွ ရိုက္လို႔ရတဲ့ နည္းပညာေတာင္ပါေသးတယ္ဆုိပဲ... အၿပံဳးတစ္ခုကိုတန္ဖိုးထားပါ...

အၿပံဳးတစ္ခုဟာလူတစ္ေယာက္ရဲ ႔ေပါင္းသင္းဆက္ဆံေရးကိုအမ်ားႀကီးအေထာက္အကူျပဳပါတယ္... ၿပံဳးျခင္းအားျဖင့္ မ်က္ႏွာရဲ ႔အေၾကာေတြေျပေလ်ာ့ၿပီး ပိုအရြယ္တင္ေစတယ္လို႔လဲဖတ္ဖူးတယ္... (မခ်ိၿပံဳး လိုမ်ိဳး မဲ့တာလိုလို ၿပံဳးတာလိုလိုမ်ိဳး မျဖစ္ဖို႔ေတာ့လိုတာ ေပါ့)...

ၿပံဳးပါ...
စိတ္ပါလက္ပါၿပံဳးပါ...
ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္ၿပံဳးပါ...
ေပါ့ေပါ့ပါးပါ့းၿပံဳးပါ...

အၿပံဳးတစ္ခုနဲ႔ တင္သင့္လူမႈဆက္ဆံေရး နဲ႔ လုပ္ငန္းခြင္နယ္ပယ္မ်ား အက်ိဳးမ်ားစြာျဖစ္ထြန္းႏိုင္ပါတယ္...

မရင့္က်က္ေသးတဲ့

၀က္ကေလး(၁၃-၅-၂၀၁၁)