Facebook က ခိုင္းေသာ ကၽြန္ေတာ္

ပေလာက္ !

          ေရစက္ကေလးတစ္စက္ က်လာတယ္။ ကၽြန္ေတာ္... အဲဒီအသံေလးကုိၾကားလိုက္ရေတာ့ ထ, ခုန္မတတ္ျဖစ္သြားတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ခရမ္းခ်ဥ္ပင္စိုက္လို႔ရေတာ့မယ္ေလ... ၿပီးရင္ ခရမ္းခ်ဥ္သီးေဆာ့ လုပ္မယ္။ ခရမ္းခ်ဥ္သီးေဆာ့ ၿပီးသြားရင္ကၽြန္ေတာ့္အလုပ္တစ္ခုၿပီးေတာ့မွာေပါ့... ဒါၿပီးရင္ ၈ နာရီခံ အပင္ေတြစိုက္ရမယ္။ ၈ နာရီခံ အပင္ေတြအျပင္ Vanilla ပါစိုက္ရမယ္။ သူက 5000 တန္ ကိတ္မုန္႔ဖုတ္လို႔ ရတယ္ေလ...။ ၿပီးရင္ ဆိတ္နဲ႔ၾကက္ေတြကိုအစာေကၽြးရမယ္။ ၾကက္ဥနဲ႔ ႏို႔နဲ႔ရမွ မုန္႔ဖုတ္တဲ့ေနရာမွာ အဆင္ေျပဦးမွာေလ။ 

  ဒီအလုပ္ေတြ ကၽြန္ေတာ္လုပ္ခ်င္လြန္းလို႔ေတာ့မဟုတ္ပါဘူး (စိတ္ကိုကပါေနလို႔)။ ဒါေပမယ့္  Marie က ခိုင္းတယ္ဗ်။ သူခိုင္းတဲ့ ပေရာဂ်က္ေလးေတြလုပ္ရတာ တစ္ခါတစ္ေလက်ေတာ့လဲေပ်ာ္စရာေကာင္းတယ္။ တစ္ခါ တစ္ေလက်ေတာ့ နဲနဲစိတ္ရႈပ္တယ္။ ဒါ့အျပင္ Walter ခိုင္းတာေတြပါထပ္လုပ္ရတယ္ေလ။ ဆိတ္ကေလး ၀ယ္ပါဦးဆုိလဲ၀ယ္ရ။ ၾကက္ကေလး၀ယ္ဆုိလဲ၀ယ္ရနဲ႔။ ကၽြန္ေတာ္ဒီထဲကေနေခါင္းထြက္တဲ့  အခ်ိန္ဆိုတာ ည ၁ နာရီ ေက်ာ္ေနတတ္တယ္။ 

Facebook က ဂိမ္းေတြကိုကၽြန္ေတာ္မေဆာ့ျဖစ္တာ ေတာ္ေတာ္ၾကာပါၿပီ။ ခု Farm Ville 2 ေပၚလာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ အရင္ကကစားခဲ့တဲ့ Farm Ville ကုိသြားသတိရမိတယ္။ အစတုန္းက အတူတူပဲလို႔ထင္တာ။ သူမ်ားကစားတာေတြ႔မွ FV2 ကတစ္မူထူးျခားမွန္းသိခဲ့ရတယ္။ မကစားေတာ့ဘူးလို႔ ေနခဲ့ေပမယ့္ သူမ်ားကစားတာျမင္ေတာ့ ၀က္ကေလးတို႔မေနႏိုင္ျပန္ဘူး။ အဲဒါနဲ႔ FV2 Request ေလးကို ႏိွပ္လိုက္မိရာက စခဲ့ေတာ့တာပါပဲဗ်ာ။ စစခ်င္းမွာ Marie ကျမင္းနဲ႔ေရာက္လာၿပီး အပင္စိုက္နည္း၊ တိရစၦာန္ႀကီးထြားေအာင္လုပ္နည္း၊ အစာေကၽြးနည္း အစရွိသျဖင့္သင္ျပေပးတာေပါ့ဗ်ာ။ ၿပီးေတာ့သူကျပန္သြားတယ္။ ကိုယ္ကဆက္ကစားေပါ့။ အစပိုင္း Level ေတြမွာေတာ့ အပင္စိုက္လိုက္၊ ေရာင္းလိုက္၊ အေကာင္ေလးေတြကို အစာေကၽြးလိုက္နဲ႔ ေနခဲ့ေပမယ့္ Level ျမင့္လာတာနဲ႔အမွ် Farm ကုိ ခ်ဲ႕ရတယ္။ ၿပီးေတာ့ မုန္႔ေတြဖုတ္ရတယ္။ မလုပ္မေနရျဖစ္ေအာင္လည္း Marie ကခိုင္းတယ္။ အဲဒီလိုနဲ႔ပဲ ကၽြန္ေတာ္ FV2 ထဲေခါင္းနစ္ေနခဲ့တာ တစ္ပတ္ေလာက္ရွိေရာေပါ့။

FV2 မွာ ဒုကၡအေရာက္ဆံုးက “ေရ” ပါပဲ။ ေရ ေလးတစ္စက္ရဖို႔ ၃ မိနစ္ေစာင့္ရပါတယ္။ ေရတစ္စက္နဲ႔လယ္တစ္ကြက္ျဖန္းၿပီး အပင္စိုက္ရင္း Level တက္ေအာင္လုပ္ရတာေပါ့ဗ်ာ။ အဲဒီေရကို ေစာင့္ရင္း၊ အပင္စိုက္ရင္းနဲ႔ပဲ ညကနက္နက္သြားပါတယ္။ ဂိမ္းဆိုတာမ်ိဳးကလဲ မူးယစ္ေဆးလိုပဲ။ အစမလုပ္လိုက္နဲ႔။ ၿပီးရင္စြဲသြားေရာ။ ျဖတ္ဖို႔ခက္တယ္။ တစ္ခါတစ္ရံမွ သံုးတတ္သူေတြအတြက္ ျပႆနာမရွိေပမယ့္ေန႔တုိင္းတက္ျဖစ္ေနတဲ့လူေတြအတြက္က်ေတာ့ ေရာဂါတစ္ခုလိုပဲ။ 

               အမတစ္ေယာက္က သူ႔ Wall ေပၚမွာတင္ထားတာဖတ္ဖူးတယ္။ “ကြန္ပ်ဴတာကိုခိုင္းေသာသူသာ ျဖစ္ပါေစ၊ ကြန္ပ်ဴတာက ခိုင္းေသာသူမျဖစ္ပါေစနဲ႔” တဲ့။ သူ႔စကားေလးကမွန္တယ္။ အဲဒါကို ကၽြန္ေတာ္ ျပန္ေရးဖူးတယ္။ “ ကြန္ပ်ဴတာကခိုင္းတာမဟုတ္ပါဘူး။ Facebook ကခိုင္းေနတာပါ” လို႔။ တစ္ေန႔တစ္ေန႔ ကြန္ပ်ဴတာေရွ ႔ေရာက္တာနဲ႔ FV2 ကို၀င္တယ္။ အပင္စိုက္တယ္။ FB မွာစာဖတ္တယ္။ Like ေတြ , Comment ေတြ ၊ Status ေတြနဲ႔တင္ ရႈပ္ယွက္ခတ္ၿပီးတဲ့ေနာက္၊ ကၽြန္ေတာ္အလုပ္ေတြဆက္လုပ္ပါတယ္။ အဓိကနဲ႔သာမညကို ကၽြန္ေတာ္ခြဲႏုိင္စြမ္းမရွိေတာ့ပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ့အလုပ္က ဒုတိယျဖစ္ၿပီး Facebook သည္သာ ပထမ ျဖစ္လို႔လာပါေတာ့တယ္။ ဒီပံုစံအတုိင္းသာဆုိရင္ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ အလုပ္မွာ အေျခအေနကသိပ္မဟန္ေလာက္ေတာ့ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ Facebook ကုိတတ္ႏိုင္သမွ် ျဖတ္ဖို႔အတြက္ ဆံုးျဖတ္ရပါေတာ့တယ္။ တံုးတိႀကီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္မျဖတ္ႏုိင္။ အရက္သမား၊ ေဆးလိပ္သမားမ်ား ေဆးလိပ္ျဖတ္သလို တစ္ျဖည္းျဖည္းျဖတ္ရပါေတာ့မယ္။ 

               ကၽြန္ေတာ္ေဆးလိပ္ေတာင္ျဖတ္ႏိုင္ခဲ့ၿပီးၿပီပဲ...။ ယခု Facebook သည္ေဆးလိပ္ေလာက္ေတာ့ ျဖတ္ရခက္မည္ဟုကၽြန္ေတာ္မထင္ပါေခ်။ ဒီစာေရးၿပီးတာႏွင့္ ကၽြန္ေတာ္ျဖတ္ေတာ့မည္။ Facebook ကုိ ေတာ္သင့္ရံုသာသံုးေတာ့မည္။ ပထမဆံုးအေနႏွင့္ Farm Ville 2 ကိုအရင္ဆံုးျဖတ္ရမည္ဟု ဆံုးျဖတ္ ၿပီးသည့္သကာလ... ကြန္ပ်ဴတာတြင္တပ္ဆင္ထားေသာ Sound Box ေလးမွ အသံေလးတစ္သံၾကားလိုက္ ရသည္။ 

ပေလာက္ !


၀က္ကေလး(10-6-2012)